സൂപ്പറും നൂറനാട് പ്രസാദും.

പണ്ട് കുറത്തികാട് ഹൈസ്കൂൾ മുക്കിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന സൂപ്പർ എന്ന തയ്യൽകടയെ കുറിച്ച് പല കഥകളിലും ഞാൻ സൂചിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന എല്ലാ ജീവനക്കാരും സൂപ്പറിന്റെ ഉടമയായ ശിവനും എന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ, അഥവാ ആ നാടിന്റെ തന്നെ ഭാഗമായിരുന്നു. മുരളി, ഷാജി, മധു, അപ്പു, രാജേന്ദ്രന്മാർ, ആദ്യകാലത്ത് അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന ഒറ്റപ്പാലം സെയ്ദ് , സുഗതൻ.. അങ്ങനെ എല്ലാവരും..
എല്ലാ ദിവസവും എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ തമാശകൾ സൂപ്പറിൽ ഉണ്ടാകും. പരസ്പരം കളിയാക്കിയും നിർദോഷമായ പാരകൾ പണിതും അങ്ങനെ കടന്നുപോകും.
അവിടെ സ്ഥിരമായി ഒരു പയ്യൻ പടിഞ്ഞാറ് നിന്നും സൈക്കളിൽ പാഞ്ഞു വരാറുണ്ടായിരുന്നു. അവിടെ ഒരു വിശ്രമം കഴിഞ്ഞു ആൾ കിഴക്കോട്ടു വച്ച് പിടിക്കും. വിയർത്തു കുളിച്ചു വരുന്ന പയ്യന്റെ കയ്യിൽ കുറെ പേപ്പറുകൾ ഉണ്ടാവും. സൂപ്പറിലെ ചില്ലലമാരയിൽ ഇത് വച്ചിട്ട് ഇയാൾ പുറത്തേക്കു പോകുന്ന സമയം ഞങ്ങൾ ഇത് തുറന്നു വായിക്കും. എല്ലാം നാടകങ്ങളുടെ തിരക്കഥകളാവും. അതിലെ ചെറിയ ചെറിയ അക്ഷരത്തെറ്റുകൾ വായിച്ച് ഞങ്ങൾ ഉറക്കെ ചിരിക്കും. തിരക്കഥകളുടെ മുകളിൽ നാടകത്തിന്റെ പേരോടൊപ്പം വെണ്ടയ്ക്കാ വലുപ്പത്തിൽ എഴുതിയ ആളുടെ പേരും ഉണ്ടാവും. നൂറനാട് പ്രസാദ്.
ശിവൻ ഈ പയ്യൻ കടന്നുവരുമ്പോൾ ഉറക്കെ പറയും.... നൂറനാട് പ്രചാദ് ദാ കടന്നുവരുന്നു.... എല്ലാവരും കൂടെ ഉറക്കെ ചിരിക്കും.
വർഷങ്ങൾ ഏറെ കഴിഞ്ഞു.. പലരും പല വഴിക്കുമായി...മധു ഒരു വാഹനാപകടത്തിൽ പെട്ട് മരണമടഞ്ഞു. ഗൾഫിലേക്ക് പോകാനായി ശിവൻ സൂപ്പർ പൂട്ടി. മുരളി വേറെ കട തുടങ്ങി. ഞാനും പല പല ജോലികളുമായി പല സ്ഥലങ്ങളിലും അലഞ്ഞുതിരിഞ്ഞു ഒടുവിൽ 2006-ൽ തിരുവനന്തപുരത്ത് അടിഞ്ഞു.
ടെലിവിഷൻ ഭ്രമം ഇലാതിരുന്ന ഞാൻ ഒരിക്കൽ യാദൃശ്ചികമായി ഒരു ടെലിവിഷൻ അവാർഡ്‌ കണ്ടപ്പോൾ അതാ ഏറ്റവും നല്ല സംവിധായകനുള്ള അവാർഡ് ഏറ്റു വാങ്ങുന്നു പ്രസാദ്‌ നൂറനാട്. കണ്ണ് തിരുമ്മി ഒന്നുകൂടെ നോക്കി.. അതെ പറയ നൂറനാട് പ്രസാദ്‌.
സംശയം തോന്നി ടി വി സീരിയലുകൾ കാണാറുള്ള മായയോട്‌ ചോദിച്ചു,
"എടീ നീ ഇയാളെ അറിയുമോ..?"
"പിന്നെ നല്ല നല്ല സീരിയലുകൾ ചെയ്യാറുള്ള ആളല്ലേ....?" പൊതുവിജ്ഞാനം തീരെ ഇല്ലാത്ത ഒരാളെ നോക്കുന്നത് പോലെ അവൾ എന്നെ നോക്കിയപ്പോൾ എനിക്കൊരു ചമ്മൽ. പിന്നെ ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
മനസ്സ് പത്തിരുപത്തഞ്ചു വർഷങ്ങൾക്കു പിന്നിലേക്ക്‌ ഊളിയിട്ടു.
അവിടെ ആ പഴയ 'നൂറനാട് പ്രചാദ്' നിന്നു ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഇതാണ് ജീവിതം എന്ന് ബോധ്യപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട്..
(അഭിനന്ദനങ്ങൾ സുഹൃത്തേ...)